something
از زبان‌شناسی پیکره‌ای تا پیکرۀ زبان‌آموز
jhjchxjhc
زبان‌شناسی پیکره‌ای امروزه به عنوان رویکردی عملی در پژوهش‌های مرتبط با حوزۀ مطالعات زبان جایگاه قابل اعتنایی بدست آورده و هم اکنون نیاز پژوهشگران به پیکره‌ها و ارایۀ مستندات مبتنی بر آن در تحلیل و توصیف ویژگی‌های زبان، امری اجتناب ناپذیر است. گستردگی موضوعات و مسائل زبانی و نیاز به بررسی و تحلیل دقیق آنها به تشکیل انواع پیکره‌ها انجامیده است، به طوریکه امروزه پیکره‌های تخصّصی زیادی برای موضوعات مختلف طراحی و ساخته می‌شوند. پیکرۀ زبان‌آموز (پیکرۀ تولیدی زبان‌آموز) به عنوان پیکره‌ای ویژه و تخصّصی، به حوزۀ مطالعات مرتبط با آموزش زبان دوم/خارجی مربوط و محدود است. پیکرۀ زبان‌آموز مجموعه‌ای از متن‌های نوشتاری یا گفتاری است که زبانآموزان در فرایند آموزش و یادگیری زبان تولید کرده‌اند؛ این محتوای تولیدی پس از گردآوری، پالایش و دسته‌بندی، بر حسب ویژگی‌های مورد مطالعه نشانه‌گذاری می‌شوند و بدین ترتیب، قابل مطالعه و تحلیل خواهند بود. در این مقاله، پس از مرور موضوعات پایه دربارۀ زبان شناسی پیکره‌ای و سیر تحول پیکره‌های زبانی، به معرفی پیکرۀ زبان‌آموز، طراحی، ساختار و قابلیت‌های استفادۀ آن در امر آموزش زبان دوم می‌پردازیم و سپس پیکرۀ PLC به عنوان نخستین پیکره تولیدی زبان‌آموز فارسی معرفی می‌شود.
g